อดทนเวลาที่ฝนพรำ

“จริงๆ นะ อดทนเวลาที่ฝนพรำ”
“แล้วเมื่อไหร่มันจะหยุดล่ะ”

เขาพูดพลางมองท้องฟ้าสีหม่น หยดฝนโปรยปรายลงมาช้าๆ

“ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะหยุดเมื่อไหร่”
“มันก็เหมือนความสุขของเราแล้วแหละถ้างั้น เธอบอกว่าเธอเชื่อว่าวันนึงเราจะมีความสุขอีกครั้ง แต่เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อไหร่”

หากไม่รู้จักเจ็บปวด ก็คงไม่รู้ซึ้งถึงความสุขใจ

“งั้นเธอเชื่อในการรอคอยไหมล่ะ”
“เชื่อมั้งนะ”
“ได้ งั้นเราจะรอดูเธอมีความสุขนะ”
“แต่เราก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่นะ ชอบเหรอ การรอคอยที่ไร้จุดหมาย”
“ไม่ชอบหรอก แต่เราจะรอ :)”

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ…