• ปี 2016 เป็นปีที่ค่อนข้าง “เหนื่อย” อย่างบอกไม่ถูก ทั้งการเปลี่ยนแปลงและหลายสิ่งที่พบเจอ บางอย่างทิ้งทวนมาจากปี 2015 ในขณะเดียวกันก็เป็นปีที่ทำให้ได้พบตัวเองลึกๆ เหมือนกัน
• ตั้งแต่ช่วงต้นปีก็ทะเลาะกับแฟนเก่า จนห่างออกไปตั้งแต่กุมภาพันธ์ – สิริรวมเวลาที่คบกันก็เกือบจะสามปี (เกือบจริงๆ ขาดไปวันเดียว)
  • ก็ทำให้รู้ว่าตัวเองนั้นก็งี่เง่าพอตัว และหลังจากนั้นก็เหมือนจะระวังอะไรมากขึ้น
• จบจากโรงเรียนเก่าก็น่าจะนับว่าเป็นการ transit จาก comfort zone พอสมควร แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องออกเดินทาง

ชีวิตกับคอม

• ได้มีโอกาสจับงานโค้ดจริงๆ จังๆ ก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าเป็นภาษาที่ขายได้ไหม แต่ก็พอโอเค
• อยู่ในช่วงกำลังสับสนว่าเรีนยคอมมาแล้วควรไปสายไหน อยากไปทั้ง sysadmin, web dev และ machine learning
  • มีคนแซวให้ทำ service บนเว็บที่อิงจาก machine learning แล้ว deploy พร้อม maintenance เอง… อื้ม -__-

ชีวิตกับภาคคอม

• มหาลัยคือการเริ่มทุกอย่างใหม่ ทั้งเพื่อน สังคม และการจัดการตัวเอง
• โชคดีมากที่เพื่อนภาคน่ารักกันมากๆ หลายคนเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นและเข้าใจนิสัยอีเฮด
  • ขอบคุณที่บางครั้งเราแย่ใส่แล้วยังเข้าใจและให้อภัย
• กลับกลายเป็นว่าหลายๆ อย่างที่เรารู้สึกแย่เราดีขึ้นได้เพราะเพื่อนภาคนี่ละ
  • ถึงบางคนหลายๆ คน ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว: กลายเป็น comfort zone ของเราแล้วกรุณาอย่าหนีเรานะ
• จากที่รู้สึกตัวเล็กอยู่แล้ว กลับรู้สึกจิ๋วไปอีก สังคมและโลกมันกว้างเนอะ
• อีกครั้งหนึ่ง (ถึงคนที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว) ขอบคุณสำหรับความเข้าใจนี้ และขอบคุณสำหรับพื้นที่หลายๆ อย่าง

หัวใจ

• ข้ามไปยาวๆ เป็นปีที่ distract และตามหาคำตอบของอะไรที่เป็นนามธรรมพอสมควร
• ทุกคนที่ล้อมรอบล้วนบอกว่าคิดเชี่ยอะไรเยอะวะ

To move forward

• อยากจับ Machine learning จริงๆ จังๆ สักที คิดว่าจะมีโอกาส
• เหมือนที่เขียนในบล็อกว่าอยากทำให้โลกนี้ดีขึ้น มีเวลาอีกไม่กี่วันในการคิด
• เลิกคิดมาก ช่างๆ แม่งไปเถอะ
• อยากทำอะไรก็ทำไปเลย no excuse please

Thanks

สุดท้ายนี้ สำหรับปีนี้ ต้องขอบคุณ

• มิตรทั้งหลายที่โรงเรียนเก่าที่ยังไม่ลืมกัน
  • หลายคนก็ยังเป็นกัลยาณมิตรที่ดี และเป็นที่ปรึกษาให้เราอย่างเสมอมา ขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับอีเพื่อนประถมหอใน อีนก ประธานฯ ผู้รายล้อมด้วยเมีย อีพี่หมอทไวไลต์ ตล. พี่หมอสแนปถี่ และทุกคนที่ยังพยายาม keep in touch เสมอมา
    • เออ เรียกชื่อแบบนี้แล้วต่างฝ่ายต่างมั่นใจว่าเป็นใครมั่งก็แปลว่าดีเนอะ 🙂
  • ขอบคุณและขอโทษสำหรับคนที่เคยสนิทแต่ไม่ค่อยได้คุยกันแล้วด้วยนะ ยังคิดถึงอยู่หลายคนพอตัว
• เพื่อนภาคและพี่ภาค
  • แน่นอนว่าหลายคน back up เราไว้ได้พอสมควร ขอบคุณเป็นพิเศษ
  • และขอบคุณ CPE30, It wouldn’t be like this if it’s not all of you!
• ขอบคุณแฟนเก่าที่ยังมีมิตรจิตอันดีต่อกัน
• ขอบคุณผองเพื่อนทั้งทางเฟซบุ๊คและทวิตเตอร์ทั้งหลายที่เข้ามาในชีวิตกันและกัน หลายคนที่เราได้คุยด้วย เรายินดีนะครับ :3
• สุดท้ายกับคนที่ยังสำคัญที่สุด ขอบคุณครอบครัว ทั้งพ่อและแม่ ลุงป้าน้าอา อีน้องชายที่กำลังสอบก็ขอให้อ่านหนังสือให้หนักนะ 555555

ขอให้ทุกคนมีพลังเดินต่อในปีหน้าที่จะถึง และปีต่อๆ ไปนะครับ

สุขสันต์ปีใหม่ล่วงหน้าครับ 😀