ความกดอากาศที่ต่าง ก่อให้เกิดสายลมที่พัดผ่าน
อากาศร้อนลอยตัวสูง เย็นลงและจมต่ำอีกครั้ง พัดผ่านจนเกิดเป็นลม
รักที่ลอยไปคงคล้ายสายลม แต่รักมิได้ก่อตัวจากความต่างของความกดอากาศ
หากเป็นการก่อตัวของอารมณ์ และความรู้สึกหลายๆ อย่าง
อาจจะทั้งตัวความรักเอง และอารมณ์อื่น เช่นชอบ โกรธ เกลียด เหงา คิดถึง
เป็นอำนาจที่ต่างกัน คานและกำหนดทิศทางของรักให้ลอยไปทางใดทางหนึ่ง
วันเวลาผันผ่าน สายลมหวนทิศกลับ
ความรู้สึกและอารมณ์อาจมีเปลี่ยน รักที่ลอยผ่านอาจเปลี่ยนวิถี
ช้าลง เร็วขึ้น กลับทิศ สลับหันเหตามอารมณ์ที่กำหนดทิศทาง
แต่หากมีลมประจำฤดูพัดผ่านทิศทางเดิมเสมอ ไม่เปลี่ยนไปฉันใด
ฤดูรักก็คงนำรักไปยังจุดหมายเดิมไม่เปลี่ยนฉันนั้น
และรักนั้นเมื่อได้สัมผัส ก็ชื่นใจเหมือนดั่งสายลม
Edit: มีคนส่งมาให้ฟัง และเพิ่งเคยฟัง เพราะดีจริงๆ แหละ ขอบคุณอีกครั้งนะ
Leave a Reply