กุหลาบดอกนั้นบนโต๊ะ

เธอขึ้นห้องมาพร้อมกุหลาบกำใหญ่ วันนี้โรงเรียนจัดงานมอบดอกกุหลาบให้ในฐานะผู้กำลังจบการศึกษา สายตาพลันเห็นกุหลาบดอกหนึ่งวางบนโต๊ะของเธอ

เธอฉงนใจ คงมีใครสักคนวางทิ้งไว้ เธอหยิบดอกกุหลาบดอกนั้นมาดู
มันเป็นดอกกุหลาบแดงเหมือนดอกไม้อื่นๆ ที่ทุกคนในสายชั้นน่าจะได้ในวันนี้

ถ้าไม่ใช่ป้ายกระดาษสีขาวที่พิมพ์ชื่อเธอด้วยฟอนต์ตัวบรรจงอย่างเรียบ เธอก็คงคิดว่าเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว

“ขอบคุณสำหรับกุหลาบนะ”

เวลาพักเที่ยง เธอซื้อโกโก้มาสองแก้ว นั่งข้างเขาก่อนยื่นโกโก้แก้วหนึ่งให้

“หืม? กุหลาบอะไร” เขาทำไขสือ แต่สายตาของเขาคงเก็บอาการไม่มิด
เธอเดินไปที่โต๊ะ หยิบกุหลาบนั้นพร้อมเอามาให้เขาดู “ฟอนต์นี้ เรียบขนาดนี้ ขอบกระดาษเว้นว่างแบบนี้ มีกี่คนในโรงเรียนที่จะทำ”

เขายิ้มแก้เขิน นัยเป็นยอมรับ

“ไม่คิดว่ามีหนุ่มแอบชอบแล้วเอามาให้เหรอ” เขาแซวกลับพร้อมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
“ถุย แอบชอบก็เอามาให้ต่อหน้าแล้วหรือเปล่า”
“แบบ ขี้อายอะไรงี้ไง”
“ไม่ต้องเลย สุดท้ายก็แกนั่นแหละ” เธอศอกเขาเบาๆ พลันมองค้อน
“ใช่ เราเองแหละ”

.

.

.

“และก็คนเดียวกับที่แอบชอบเธอด้วย”

.

.

.

เขาหน้าแดง เธอหน้าแดง บรรยากาศเงียบพอที่ทั้งคู่จะได้ยินเสียงลมหายใจของกัน
พลันฝ่ายหนึ่งเริ่มยิ้ม หัวเราะเบาๆ

แล้วทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน