ปกติเรื่องแบบนี้จะไม่เขียนลงบล็อก (ไปลงเฟซแทน) แต่ขอมาเขียนไว้หน่อย ยาว

• ณ วันที่เขียนบล็อกเอ็มวีก็ตัดเสร็จแล้ว แอร์ไทม์ตัวเองประมาณแปดวินาที
  • อยากอ่าน critics จากเรา ก็ไปหาอ่านตามเพจแล้วจินตนาการเสียงเราแล้วกัน
• ช่วงที่กระแสสร้างอีเวนต์ในเฟซบุ๊คกำลังดังๆ เราตัดสินใจสร้าง “ฟอร์จูนคุกกี้ที่ตึกซีพีอี” ขำๆ ไม่ได้คิดอะไร
  • ปรากฏดันมีอีเวนต์ให้ส่งวิดีโอเต้นไปร่วมแสดง
  • ถ่ายจริงจัง (ประมาณห้าหกเทค) ตัดจริงจัง (นั่งอ่านคู่มือโปรแกรมตัด) โปรดักชั่นน่าจะดีกว่าหลายๆ ที่แบบเห็นได้ชัด
  • แล้วก็ได้ไปแบบลุ้นๆ (พร้อมกับคนที่บนซื้อซีดียี่สิบแผ่นและสิบห้าแผ่น)
• ทีมงานขอเสื้อสีพาสเทล จบที่เสื้อ Giordano ตัวในรูป
  • “พาสเทลบ้านมึงเหรอ” — เพื่อนมัธยม
  • “น่าสงสาร แต่ก็จริงนะคะ 55555” — รุ่นน้อง ตอนเล่าว่าเพื่อนมัธยมบอกแบบนี้
• ถ่อไปสวนสยามตั้งแต่เช้า (แต่ไม่เช้าเท่าคนอื่น)
• จัดคิวลงทะเบียนได้ห่วยแตกดี เป็นคอขวดมาก ให้คนสองพันคนมาลงทะเบียบสี่แถว ถ้าคนละสิบห้าวิก็สองชม. นิดๆ แล้ว
• จัดตัวเองเป็นเจ็ดร้อยคนแรกเสร็จแล้วก็ปล่อยเดินเล่นในสวนสยาม, เปิดเพลงโคโคทามะให้น้องคนนึงฟัง first time
  • อาาา บอกเลยฉันชอบเธออออ
• พอได้เวลานัดก็ทยอยกลับมา เราเป็นคนกลุ่มท้ายๆ ที่กลับเข้ามาที่ถ่ายเอ็มวี
• ทีนี้ทางเดินมาจุดพักมันสวนกับลานที่ถ่าย ก็เหมือน stack datatype คือคนมาทีหลังก็ได้เดินออกไปยืนตรงถ่ายเอ็มวีก่อน
  • และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมทีม CPE48 ถึงได้อยู่ตรงนั้นเยอะมากๆ
• เทคแรกๆ ถ่ายไม่มีเมมเบอร์ ก็เหนื่อยดี สองสามรอบมั้ง
• พอเมมเบอร์ออกมาเท่านั้นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยน
  • เฌอตัวจริงเตี้ยกว่าที่คิด ออร่าออกมาก โคตรไอดอล
  • คุณปู๊ปน่ารัก โดนตกก็งานนี้แหละ
• ถ่ายกันอีกพักนึงมั้ง พักหลังๆ นอกจากร้อนก็ไม่มีสมาธิละ มองเมมเบอร์อย่างเดียว

• แล้วก็งานจับมือรอบเข็มกลัด เป็นงานจับมือ first time
  • สั่งเข็มกลัดอันเดียว ตอนแรกบ่นเรื่องค่าส่งมหาศาล ไปๆ มาๆ คุ้มสุดโว้ยย 250+70 ได้เข็มสอง รูปหนึ่ง บัตรหนึ่ง
• เราไม่อยากจับมือสักเท่าไหร่เอาเข้าจริง คือรู้สึกมันพิเศษกว่าที่จะมาจับไอดอล (เอากันตรงๆ คืออยากเก็บไว้จับมือแฟน)
  • เคยโดนคนที่ดูใจขอจับมือครั้งนึง นั่งเขินไปเกือบครึ่งชั่วโมงอ่ะ
  • ไม่ได้ไม่อยากไปนะ แต่อยากยืนพูดเฉยๆ
• ไลฟ์ตอนเช้าไม่มีอะไรน่าพูดถึงมาก มีสตีฟจ๊อบมา keynote หลังโชว์
• ไปกินข้าวและกลับมาช้า พบว่าแถวเฌอยาวมาก แล้วมันยาวแบบนี้

• เผื่อใครมองไม่ออก มันคือซิกแซกสามชั้นตรงเลนเฌอ แล้วมาซิกแซกข้างนอกอีก
• เรามาตอนก่อนปิด ~20 นาที ได้เข้าเป็นกลุ่มสุดท้ายๆ
  • ถ้าตีว่า process คนนึงใช้เวลา 15 วิ ก็ประมาณ 80 คนหน้าเราอ่ะแหละ
• คิดไว้จากบ้านแล้วว่าจะพูดอะไรบ้าง: “ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจให้ เราเป็นกำลังใจให้เฌอ เฌอเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ”
  • เราตั้งชื่อ subdomain ที่โยนงานทีเอเทอมนี้ไว้ที่ https://cherprang.srakrn.me/
    • ไม่ได้ hype ไอดอลขนาดต้องเอามาตั้งชื่อ แต่เฌอคือคนนึงที่เรานับถือ มีความ maturity และความรับผิดชอบสูงมาก
      • พูดแบบไม่อวยคือเรารู้สึกเรากับเฌอมีอะไรร่วมกันอยู่บ้าง เช่น ชอบคนอบอุ่นและเก่งกว่าเหมือนกัน อยากทำอะไรใหม่ๆ บลาๆ
        • เฌอเป็นกัปตันเราเป็นเฮดภาค เรียกเราแคปแทนสิ
        • เออ โคตรแทนเลย hype ไอดอลที่ “เก่งกว่า” เนี่ย
  • มาคิดอีกทีอยากบอกเฌอว่า “เหนื่อยหน่อยนะ สู้ๆ นะ” ก็เลยกะจะตัดตรงขอกำลังใจจากเฌอออก
    • มางานจับมือนี่จริงๆ คือมาขอบคุณคนที่ทำให้เห็นว่า consistency ในการทำงานที่ดีเป็นแบบไหน
      • โคตรแทนอีกแล้ว
• รู้ตัวอีกทีก็คิวต่อไป
• ยื่นบัตรจับมือ สวัสดีเฌอหนึ่งครั้ง เฌอยื่นมือให้จับ
• เดินเข้าไปจับมือ
  • สุดท้ายก็จับ
  • เฌอแอบบีบมืออยู่นะ ไม่ได้จับหลวมๆ
• “สวัสดีนะเฌ เหนื่อยหน่อยนะครับ เราเป็นกำลังใจให้นะ”
  • เฌอยิ้ม
• “ก็ ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจให้ตลอด เราเป็นกำลังใจให้เฌอ เฌอเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ”
  • สุดท้ายก็ขอกำลังใจ
  • “ค่าา สู้ๆ นะ” แคป
• เชี่ย เวลาเหลือ
• เฌอเพิ่งมีชื่อในเปเปอร์เรื่องการพิสูจน์ผลทางไฟฟ้าเคมีของ blue bottle experiment (ขก.หาเลข DOI มาแปะ) ก็นั่งอ่านอยู่ตอนรอเวทีไลฟ์
• เลยบอกเฌอไปว่า “พยายามอ่านเปเปอร์เฌออยู่นะ”
  • เฌอชูกำปั้นมือขวาแล้วโอ๊สสให้หนึ่งที
• หมดเวลาพอดี
• เดินออกมาทางออก
  • ยืนเขินนานมากตรงทางที่เดินออก คนที่ต่อแถวจับมือ เซะกิ ทูช็อต คุยกับจ๊อบซังเลนข้างๆ แซ็วว่าฟินล่ะสิ
    • ก็ฟินนะ แต่ดีใจมากกว่าที่ได้มาขอบคุณ
      • เวลาเราทำอะไรให้ใครแล้วมีคนขอบคุณ เรารู้สึกแรงตรงนั้นผลักเราได้ดีมาก
      • ก็หวังว่าจะสามารถผลักคนที่ให้แรงบันดาลใจเราได้
• ต่อคิวเอาเข็มกลัดต่อ
  • คิวยาวมาก เข้าใจทีมงานเปิดคิวหลายคิวไม่ได้เพราะใช้กระดาษอย่างเดียว แค่ถ้าพี่ใช้คอมบันทึกสถานะทุกอย่างก็จบหมดแล้ว
    • ตั้งแต่ถ่ายเอ็มวีแล้ว ถ้าลงทุนทำระบบเก็บทะเบียนเก็บสถานะพวกนี้หน่อย ได้ใช้หลายงานแน่ๆ
      • ไม่ได้ dev ยากอะไรเลยด้วยซ้ำ
        • จ้างทีม CPE48 ทำน่าจะไม่ต้องจ่ายสักบาท ขอเซะกิก็พอ
• ได้เมต๋า คุณไข่ และรูปต๋า
  • ต๋าน่ารักนะแต่ไม่ได้ตามขนาดนั้น (ไม่อยู่ในลิสต์โอชิด้วย) ปล่อยทั้งรูปและเข็มรวมกันไปในราคาสองร้อย
  • เงินสองร้อยก้อนนั้นกลายเป็นที่บดกาแฟไปแล้ว
• จบ ง่วง กลับ นอน

สถิติการถูกพูดถึงเรื่องเอ็มวี

จากภาพข่าวเอ็มวี

• ทวิตเตอร์สามสี่ทวิต
• โดนแท็กมาในเฟซบุ๊ค
• ทุกคนเปิดรูปข่าวมาแซ็ว

จากตอนเอ็มวีออก

• ทวิตเตอร์แปดทวิต รวมทวิตคุยๆ กัน
• ไอจีหนึ่ง

ก็ once in a lifetime ดี