ไร้จุดหมาย

เกิดฟีลลิ่งแปลกๆ กับตัวเองแฮะ
เป็นฟีลลิ่งที่เหมือนจะถูก distracted แต่พอมานึกอีกทีก็ไม่มีอะไรมา distract เรา

เพื่อนคนนึงบอกว่าเจ้าตัวล่องลอยพอดี แต่เราจะว่าล่องลอยก็ไม่ใช่ เพราะเหมือนข้างในมี deep dark fears อยู่ลึกๆ ที่ทำให้จมกับอดีต

ช่วงซีมเศร้าจะพยายามถามหาความแน่นอนของชีวิต มานั่งคิดๆ ดูแล้วนี่เรายังไม่รู้เลยว่าเรียนภาคคอมจะไป field ไหนดี
อยากไป machine learning/NLP แต่ก็รู้สึกโง่แมทมากๆ อยากไป frontend ก็กำลังคิดว่าถ้าไม่มี API เจ๋งๆ ก็แป้ก แต่ถ้าไป backend ก็อาจได้ solutions ที่ไม่มีคนใช้

พอมามองย้อนตัวเองแล้วก็พบว่าเหมือนกำลังออกจากความสะดวกสบายในโซนมัธยม
ไม่ใช่แค่เรื่องเรียนแต่เป็นเรื่องอารมณ์ ความรู้สึก ทางเดินของชีวิต และสารพัดเรื่องอีก

ไม่โอเคเบาๆ แฮะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้