เอปซิลอนและการจากลา

เปลี่ยนคอมเป็นเครื่องใหม่ เครื่องเก่ายกให้น้องชายใช้ ศิระกรที่รักสิ่งของบางอย่างเหมือนมันมีชีวิตก็แอบเศร้าในใจ

คอมเครื่องเก่า (ชื่อเอปซิลอน) นี่เป็นเครื่องที่ผูกพันที่สุด แน่นอนว่ามันทำเงินให้เราปริมาณนึง และมันช่วยเราผ่านชีวิตมหาวิทยาลัยมาตั้งแต่เรายังอยู่ปีหนึ่ง

ตอนนี้เปลี่ยนไปใช้ ThinkPad (ชื่อซีต้า: Zeta ไม่ใช่ Theta) แน่นอนว่าก็คงไม่ได้เจอเอปซิลอนบ่อยๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้ว กระเป๋า แท่นวางคอม สายเสียบต่อจอ ที่เมื่อก่อนเคยเป็นที่ “ประจำ” ของเอปซิลอน ก็เปลี่ยนเป็นที่ประจำการของซีต้า

กลับมาบ้านหนึ่งทีก็จะเจอเอปซิลอนนั่งอยู่ในมุมห้อง และกับมือของน้องชาย, มันก็ยังคงเป็นโน้ตบุ๊คที่ซื่อสัตย์และน่ารักอยู่ แค่มันไม่ได้เหมาะกับเราเท่าซีต้า และเราไม่ได้เหมาะกับมันเท่าน้องชายเราแล้ว

ความสัมพันธ์ในชีวิตก็คงประมาณนี้กระมัง ยามเราเหมาะกับเขาน้อยลง และเขาเหมาะกับเราน้อยลงเช่นกัน การจากลาก็คงจำเป็น กระนั้นความทรงจำจะยังชัดเจนเหมือนเดิมตลอดไป