“กลัวเหรอ”
“อื้อ”
“เข้าใจ บางอย่างที่ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นไงก็น่ากลัวแบบนี้แหละ”
“ขอบคุณที่เข้าใจนะ”
“ช่วยอะไรได้ไหม”
“ไม่รู้สิ อาจจะได้มากๆ หรือไม่ได้เลย เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะขี้กลัวไปอีกนานไหม”
“ถ้าทำอะไรได้ก็อยากช่วยน่ะ”
“ถ้าเธอบอกว่าไม่ต้องกลัว เราก็จะไม่กลัว”
“ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ไม่หรอก แต่อย่างน้อยก็คงอุ่นใจขึ้นเยอะแหละ”
“งั้น ไม่ต้องกลัวนะ”
Leave a Reply